เจ็บหน้าอกเหมือนอาการเจ็บจากกล้ามเนื้อหัวใจขาดเลือดหรือมีอาการหัวใจล้มเหลวกำเริบ 2. มีอาการเจ็บป่วยฉับพลัน เช่น ไข้สูง เวียนศีรษะมาก ปวดศีรษะมาก วูบเหมือนจะเป็นลม ตาลายหรืออ่อนเพลียจากการพักผ่อนไม่เพียงพอ มีอาการตึงเครียดทางจิตใจ 3. ถ้าอากาศร้อนจัด หนาวจัด มีฝุ่นละออง ควัน ไอเสียมาก 4. อัตราการเต้นของชีพจรมากกว่า 120 ครั้ง/นาที หรือความดันโลหิตมากกว่า 180/110 มม. ปรอท 5. ระดับน้ำตาลในเลือดต่ำกว่า 100 มก. /ดล. หรือ สูงกว่า 300 มก. ในผู้ป่วยเบาหวาน คำแนะนำการออกกำลังกายที่บ้านในระยะแรกหลังกลับจากโรงพยาบาล ชนิดของการออกกำลังกาย: สามารถใช้รูปแบบต่างๆ เช่นเดียวกับขณะอยู่ในโรงพยาบาล แต่การออกกำลังกายที่เหมาะสมที่สุด คือ การเดิน ภายใต้คำแนะนำของแพทย์อย่างเคร่งครัด โดยพยายามเดินให้ครบตามเวลาที่กำหนด ขั้นตอนในการเดินออกกำลังกาย 1. ช่วงอบอุ่นร่างกาย (Warm up)ให้ทำท่ากายบริหารแบบคาลิสเทนิกจากท่า 19โดยทำช้า ๆ อย่างต่อเนื่องโดยพยายามอย่าเกร็งค้าง โดยทำท่าละ 10-20 ครั้งใช้ระยะเวลาประมาณ 10 นาที 2. ช่วงออกกำลังกาย ตามระยะเวลาหลังจากออกจากโรงพยาบาลแล้วคือ 2. 1 สัปดาห์แรกหลังออกจากโรงพยาบาลเดินให้เร็วเต็มที่โดยให้ความรู้สึกเหนื่อยใกล้เคียงกับที่เดินในโรงพยาบาลก่อนกลับบ้าน เป็นเวลา 5 นาที 2.
Community Work Serving community and There Families โครงการนี้ไดเริ่มมาตั้งแตป พ. ศ.
ชีพจรมากกว่าชีพจรสูงสุดที่แพทย์กำหนดให้ผู้ป่วย 6. ความดันโลหิตตัวบน (Systolic blood pressure)ลดลงจากขณะพัก มากกว่า 10 มม. ปรอท 7. ความดันโลหิตตัวล่าง (Diastolic blood pressure)สูงกว่า 110 มม. ปรอท การออกกำลังกายในผู้ป่วยโรคหัวใจมีความเสี่ยงสูง ดังนั้นจึงควรปฏิบัติตัวตามคำแนะนำของแพทย์ และทีมฟื้นฟูสมรรถภาพหัวใจอย่างเคร่งครัด เอกสารอ้างอิง คณะกรรมการชมรมฟื้นฟูหัวใจ. ๒๕๕๓. แนวทางการฟื้นฟูสภาพในผู้ป่วยโรคหัวใจ (ระบบออนไลน์) แหล่งที่มา (๑๘ มีนาคม ๒๕๕๙) ข้อมูลอัพเดตเมื่อวันที่ 14 พฤษภาคม 2562 ติดต่อสอบถามรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ Call Center: 0-5393-6900-1 Line iD: @sriphat
วิธีการฟื้นฟูสมรรถภาพผู้ติดยาเสพติด แบบไม่ควบคุมตัว (กรณีผู้ติด) การฟื้นฟูสมรรถภาพผู้ติดยาเสพติดแบบไม่ควบคุมตัว (กรณีผู้ติด) แบ่งออกเป็น 2 รูปแบบ คือ ผู้ป่วยใน และผู้ป่วยนอก ซึ่งวิธีการฟื้นฟูฯ จะแตกต่างกัน ขึ้นอยู่กับอาการของผู้เข้ารับการฟื้นฟูสมรรถภาพผู้ติดยาเสพติด และหน่วยงานที่ดำเนินการ ได้แก่ สถานพยาบาลในสังกัดกระทรวงสาธารณสุข สถานฟื้นฟูสมรรถภาพผู้ติดยาเสพติดของรัฐบาล ชุมชน วัด และ ศตส. จ. เป็นระยะเวลา 4 – 6 เดือน จากนั้นจะเป็นขั้นตอนการปรับตัวกลับสู่สังคม ซึ่งดำเนินการโดยสำนักงานคุมประพฤติ เป็นระยะเวลา 2 เดือน และเมื่อผ่านการฟื้นฟูสมรรถภาพผู้ติดยาเสพติดแล้ว จะเข้าสู่ขั้นตอนสุดท้าย คือ การติดตามผลการฟื้นฟูสมรรถภาพผู้ติดยาเสพติด โดยผู้ประสานพลังแผ่นดิน สาธารณสุข หรือ อาสาสมัครคุมประพฤติ เป็นระยะเวลา 1 ปี 2. การฟื้นฟูสมรรถภาพผู้ติดยาเสพติด แบบไม่ควบคุมตัว (กรณีผู้ติด) ผู้ป่วยใน: ชุมชนบำบัด ฯลฯ ผู้ป่วยนอก: จิตสังคมบำบัด เมทาโดน ฯลฯ ๑. สถานพยาบาลในสังกัดกระทรวงสาธารณสุข ๒. สถานฟื้นฟูสมรรถภาพ (รัฐ) ๓. ชุมชน / วัด ๔. ศตส. จ. ๔-๖ เดือน วิธีการ: การจัดกิจกรรมความมั่นคงในการดำเนินชีวิต การส่งเสริมอาชีพ การทำงานบริการสังคม และการสุ่มเก็บปัสสาวะ 2.
จัดเตรียมสถานที่สำหรับการให้บริการศูนย์ฟื้นฟูสมรรถภาพทางกาย ซึ่งดำเนินการได้หลายรูปแบบทั้งแบบผู้ป่วยนอก ผู้ป่วยใน รวมไปถึงการมีศูนย์เฉพาะ ที่มีพื้นที่เพียงพอต่อการเสริมศักยภาพ ให้ผู้ป่วยได้เรียนรู้ทักษะหลายๆ ด้านในการดำเนินชีวิต โดยเฉพาะเรื่องการเคลื่อนไหวร่างกาย ที่จำเป็นต้องมีพื้นที่เพียงพอต่อการฝึกทักษะดังกล่าว ซึ่งกระทรวงสาธารณสุขเป็นเสมือนผู้ที่มีบทบาทในการกำหนดโครงสร้างเชิงสถานที่ดังกล่าวได้ 2. พัฒนาศักยภาพของบุคลากรที่มีความชำนาญเฉพาะด้าน ซึ่งควรมีการผลิตผู้ที่มีบทบาทในการฟื้นฟูสมรรถภาพร่างกายผู้ป่วยให้ครอบคลุมในทุกด้าน ทั้งนักกิจกรรมบำบัด นักกายภาพบำบัด ผู้เชี่ยวชาญด้านนวดบำบัด ผู้เชี่ยวชาญการจัดกระดูก หรือแม้กระทั่งแพทย์ พยาบาลเฉพาะทางฟื้นฟูสมรรถภาพโดยเฉพาะ ภายใต้การกำกับขององค์กรหรือสมาคมฟื้นฟูสมรรถภาพแห่งประเทศไทย 3.
ผู้ป่วยโรคหัวใจล้มเหลว ที่ไม่มีอาการกำเริบ 3. ผู้ป่วยที่ได้รับการผ่าตัดหัวใจ เช่น การผ่าตัดลิ้นหัวใจ การผ่าตัดต่อหลอดเลือดหัวใจ (บายพาสหลอดเลือดหัวใจ) 4.